Remy Neumann

In zijn werk wil Remy Neumann het hebben over thema’s die de dagelijkse beslommeringen overstijgen. Zijn grootste angst is de dood, maar er is één kracht die sterker is: Transformatie. Een dood lichaam vormt een voedingsbodem voor andere levensvormen. Larven transformeren van onderkruipsels tot vliegende wezens, groteske taferelen veranderen in pure schoonheid met een verschuiving in perceptie. Verworpen en afgedankt materiaal is de fundatie van nieuwe creaties.

 

 Binnen dit kader is verf een logisch medium om mee te werken. Als je naar een schilderij kijkt zie je een opeenstapeling van transformaties; de verfhuid bestaat uit drogende vloeistoffen waar pigment in is gewreven. Deze pigmenten zijn de vermalen resten van wat ooit materialen uit alle windstreken waren. Bijvoorbeeld de botten van varkens en runderen die worden verhit om er beenzwart aan te onttrekken. Of de combinatie van lood, azijnzuur en paardenmest waar loodwit uit voortkomt. 

 

In het oude Egypte geloofde men dat je macht over iets krijgt door er de naam van te weten. Intussen leven we in een maatschappij waar we naast de namen van dingen ook alle andere data verzamelen. Je kan alle gegevens van iemand weten, maar pas als je diegene ziet kun je gestalte geven aan de informatie. Remy gelooft dan ook dat je pas macht over iets kan krijgen als je het gezicht ervan kent.

Het gezicht van transformatie is altijd in beweging, daarom streeft Remy ernaar om beelden te maken die iets van deze dynamiek in zich dragen.